VAROLUŞ TEORİLERİ


Tanrı, üşür.
Isınmak için çalı-çırpı toplar ve bunları yakar…
Yanan çalı-çırpıdan kıvılcımlar etrafa saçılmaya başlar…
Bu kıvılcımların her biri bir güneştir ve ısınan evrenle birlikte çok uzaklara doğru savrulmaya başlarlar…
Uzaklara savrulan bu kıvılcımların/güneşlerin  bazıları hızla soğur ve kendi içinde büzülerek kara delikleri oluşturur…
Tanrının yaktığı ateşten sıçrayan bazı kıvılcımlar/güneşler, tanrının elini ve yüzünü yakar…
Canı yanan tanrı, hızla bulunduğu ortamdan/ateşten uzaklaşır…
Bu sırada çıkan bir rüzgar, tanrının yaktığı ateşi iyice körükler ve ateş, tüm ormanı yakmaya başlar…
Tanrı, can havliyle ormandan kaçar…
Büyüyen ve genişleyen yangından sıçrayan kıvılcımlar/güneşler, yeni dünyaların oluşmasına neden olurken; tanrının ormanını da hızla yok etmeye başlar…
Tanrı, 177’yi arar…
Orman itfaiyesi ormana gelir ve yangını/yaşamı söndürmeye başlar…
Tanrının yangın çıkardığı/yaşamı başlattığı, orman itfaiyesinin yangını/yaşamı söndürdüğü yanmış ormanda, bir süre sonra yeniden, bir başka yaşam formu ortaya çıkar!?.
Ve Tanrı; yanmış ormanın bulunduğu alanda sarı kamyonlarla hafriyata başlar...
Tabelada: TOKİ yazmaktadır!


24.02.2019 İSTANBUL Nihat MÜRŞİTPINAR